අද ලෝකයේ නිදහස් වෙළද ගිවිසුම් කාවෙනුවෙන්ද ?

අපේ නවතම සාකච්චාව ETCA ගිවිසුම පිලිබදවයි, මිට කැමති අය ඉතා ප්‍රගතශීලි  ටෝයියන් වන අතර මෙයට අකමැති අය මෝඩ ප්‍රතිගාමී  බයියන් ලෙස වර්ගීකරණය කරනු ලබයි.

ලෝකයේ මෙවැනි ගිවිසුම් ඇති වන්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ පමණක් නෙමෙයි ඉතා දිරුණු රටක් ලෙස බොහෝදෙනා පිළිගන්නා ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයත් මෙවැනි ගිවිසුම් වලට සහබාගි වෙනවා, මෙහිදී බොහෝදෙනා සිතන්නේ තම රටවැසියා ගේ දියුණුව මෙමගින් ඇතිවන බවයි.

දැන් බලමු ඇමරිකාවේ මෑතදී අත්සන් කල (Trans-Pacific Strategic Economic Partnership Agreement)

කවුරුන් විසින් කාවෙනුවෙන් සිදුකලාද කියල මෙම ගිවිසුමට කෙටියෙන්

 

මෙයින් සිදුවෙන්නේ ඇමරිකාව ලෝකයේ විසාල බහුජාතික සමාගම් වලට විකිණීමේ ක්‍රියාවලියයි මෙමගින් බහුජාතික සමාගම් වලට බලය ලැබෙනවා අදාළ ගිවිසුමට එළබි රටේ නිතිය වෙනස් කිරීමට, සහ තම භාණ්ඩයේ මිල ඉතා විශාල ලෙස වැඩි කිරීමට පමණක් නෙමෙයි අන්තර්ජාල නිදහස සිමා කිරීමටත් දැනටමත් නීති ගෙනවිත් අවසානයි

 

   

මෙම ගිවිසුම් ඉතා රහසිගතව අනුමත්කර්වාගැනීම ලෝකය පුරා දැන් වනවිට සිදුවෙමින් පවතිනවා, මොකද රටවැසියන් මෙවැනි ගිවිසුම් වලට අනුමැතිය ලබාදීමේදී රටට අවාසි ගිවිසුම් වලට යෑම වලක්වන නිසා.

ඇත්තටම අපේ  ශ්‍රී ලංකාව ගැන වූ ගිවිසුම අත්සන් කරන්නේ  දියුණු අනාගතයක් සදහා පියනැගීමට කරන දෙයක් නම් කලයුත්තේ මේ පිළිබද විවුර්ත සංවාදයකට එලබිමයි, ඊයේ හිරු නාලිකාවේ හර්ෂ ඇමතිතුමා පිළිගත්තා දැනට නිලදාරීන් මන්ත්‍රී වරුන්ට ලබාදී ඇති පිටපත නිවැරදි නොවන බව, මේ කියන්නේ කුමක්ද ? රජයට ඇයි බැරි එළිපිට සිදුකරන්න යන මාහා දියුණුව සදාහා පවතින සැලසුම හෙළි කරන්න.

මිට මුලින්ම කලයුතු සරල දෙය නම් අප ඉන්දිය්යාව ට අපනයනය කරන්නේ  මොනවාද ? ඉන්දියානුවන්ට ශ්‍රී  ලංකාවට ආනයන කිරීමට දෙන්නේ මොනවාද කියන සරල භාණ්ඩ සහ සේවා ගැන විස්තරයක් ජනතාවට ලබාදියයුතුයි.

මෙය කිරීමට සැලසෙන්නේ කේක් ගෙඩිය මත අයිසින් දැමීමෙන් අනතුරුවයි, උදාහරණ ඉන්දියාව ප්‍රදානයක් ලෙස ලබාදෙන ගිලන්රථ සේවය ලබාදෙන්නේ මිට උවමනා අල්ලසක් ලෙසයි.

අද මෙහෙම තත්වයක් තියන ලෝකයේ සිංගප්පුරුව වැනි රටවල් මෙවැනි ගිවිසුම් වලට එලබ්න්නේ       

http://www.theonlinecitizen.com/2013/03/india-singapore-ceca-127-kinds-professionals-year/

{ “India Govt decries CECA violation by Singapore” (Business Standard, Feb 17), which said “Those of you planning to make it big in Singapore might be in for a setback. Singapore recently made certain changes to its Employment Pass Framework law to reduce inflow of foreign workers significantly to create more job opportunities for local professionals. The move is expected to impact even those Indians working there at present across various sectors.

The step has irked India as the new law does not give India a preferential treatment incorporated in the Comprehensive Economic Partnership Agreement (CECA) between the two countries, operational since 2005. This stance by the Singapore Government is expected to affect Indians working as middle-level managers, executives and technicians.

}

ඉහත තොරතුරු අනුව සිංගප්පුරුව දැන් සිදුකරන්නේ තම රටට විදේශ වලින් පැමිණෙන වුර්තිකයන් සිමා කිරීමයි, මේ මගින් ඔවුන් තම රට වාසීන්ට වැඩි රැකියා අවස්ථා ලබාදීමට අරමුණු කරයි.

අප රටේ 30000 ක්‌ උපාධිදාරීන් රැකියා ඉල්ලමින් උද්ගෝෂණය කරන වාතාවරණයක අපි ඉන්දියානුවන්ට වෙළදාම විවුර්ත කිරීමට කතා කරමු.

   

දැන් මේ වෙළදාමෙන් සිදුවෙන ආර්ථික වෙනස් වීම් බලමු.

මෙම වෙළද ගිවිසුම්මේ මුලික අරමුණ ඉන්දියාවට ට කරන අපනයන වලින් ලැබෙන ආදායම ඉන්දියාවෙන් ආනයන කිරීමට යන වියදමට වඩා වැඩි  කිරීම නෙමෙයි, උදාහරණයක් ගමු

හිතන්න ශ්‍රී ලංකාවේ නිපදවනවා ප්ල්ස්සටික් බදුනක් මෙය රුපියල් 200 වෙනවා දැන් අපි මෙය ඉන්දියාවෙන් ආනයනය කරනවා රුපියල් 50 ට දැන් වෙන්නේ කුමක්ද ? බැලුබැල්මට ශ්‍රී ලංකික පාරිබෝගිකයාට රුපියල් 150 ක ලාබයක් වෙනව, මෙයට ඔහු සතුටුයි, නමුත් අර ගෙවපු රුපියල් 50 ඩොලර් වලට පරිවර්තනය වෙලා රටින් පිටවෙනවා. දැන් අපට ආනයන වියදම ඉහල යෑම සිදුවෙනවා අපේ ඩොලර් සංචිතය පිරිහෙනවා, දැන් රුපියල් 50ට   ප්ල්ස්සටික් බදුන මිලදී ගත්ත පුද්ගලයට සිදුවෙනවා වෙළදපොලෙන් තමාට උවමනා අනෙක් භාණ්ඩ මිලදී ගන්න, මේ භාණ්ඩ ආනයනය කරනවානම් සිදුවෙන්නේ කුමක්ද වැඩි වැඩියන් රටේ විදේශ විනිමය වැය වීමයි, දැන් විනිමය අනුපාතිකය පිරිහෙනවා රුපියල් 130 ට වූ ඩොලරයක් මිලදී ගැනීමට දැන් රුපියල් 145 ගෙවීමට සිදුවෙනවා මෙනිසා ආනයනය කරන සියලු භාණ්ඩ වල මිල කිපගුනයකින් වැඩි වෙනවා, දැන් ඔබට වැටහෙනවා ඇති නිසි අපනයන විදියකින් විදේශ විනිමය සෙවීමේ ක්‍රමයක් නැතිව ආනයනය මුලික කරගන වෙළදාමට යෑම කෙටිකාලින සහනයකුත් දිර්ගකාලින මහා විනාශයකුත් වන බව.

සරලව කිව්වොත් රුපියල් 200 භාණ්ඩය රුපියල් 50ට ගැනීම නිසා ඇත්ත වාසිය පාරිබෝගිකයාට ගැනීමට උවමනානම් අපට වෙනත් භාණ්ඩයක් අපනයනය කිරීමෙන් ආදායම උපදවන්න වෙනවා.

මේ සරල සත්‍ය නොදැන සිහින මවමින් ඉන්දියාවෙන් අඩුමිලට භාණ්ඩ ගැනීමේ සිහිනයේ සිටින අයත් මේ ගිවිසුම කිසිවිටකත් අත්සන් නොකලයුතුයි කියන අයත් සිතිය යුත්තේ අප කරන්න යන්නේ කුමක්ද කියන කාරණය පැහැද්ලිලිව දැනගැනීමට රජයට බල කල යුත්තේ මුලිකව අපනයන ලැයිස්තුවන් ආනයන ලැයිස්තුවන් ලබා ගැනීමයි, මෙය නොමැතිව මේ ගැන කරන ඕනෑම කතාවක් වංචාවක් සහ සකකටයුතු දෙයක් ලෙස බැලීමට පුරුදුවිම අප කාටත් හොදයි.