ශ්‍රී ලංකාව වෙනිස්වෙලාව දක්වා යන බිහිසුණු ගමන

අද දිනයේ විවිද තර්ක විතර්ක කරමින් සිටින ශ්‍රී ලාංකිකයකුට අප තවදුරටත් මෙසේ කල් මැරීමෙන් සිදුවන වෙනස තේරුම් ගැනීමට විනාඩි 7 ක කාලයක් ඉහත රුප රාමු නැරබුවානම් වටිනවා යයි සිතමි.

සරලව කෙටියෙන් විස්තර කලානම් Venezuela කියන්නේ ලතින් ඇමරිකාවේ පොහොසත්ම රටක්, ලෝකයේ අතිවිශාල තෙල් ආකාර වලට හිමිකම් කියන මෙම රට

කුණු වෙච්ච මස්  වලින් සුප් බොන  බැංකු කටයුතු සදහා පැය ගණන් පෝලිම් වල සිටින විදුලිය නොමැති මිනිසුන්ට මුලික සෞඛ්ය පහසුකම් ලබාදීමට නොහැකි වීම දක්වා සිදුවීම් ජාලය පටන් ගැනීමට හේතු වූ කාරනා මොනවාදැයි බලමු.

මුලින් කිව්වා වගේ ලොව විශාලම තෙල් නිධි තියන  මේ රට ලෝකයේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී මුලධර්ම සුරකින රටක් ලෙසයි පිලිගැනුනේ නමුත් අද 946% උද්දමන වේගයක් ඇති ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී  මුලධර්ම විනාශ වූ රටක් වුයේ පසුගිය වසර 4 ට දල දේශීය නිෂ්පාදනය 35% පහලයවමින්.

අද වෙන විට ලොව භයානකම රටකට වඩා මිනීමැරුම් වැඩියි.

මේ තත්වය නිසා වත්මන් ජනාධිපති Nicolás Maduro ට විරුද්දව උද්ගෝෂණ වලට හේතු උනා.මිට හේතු වුනේ 2013 ට පසු රටේ පිරිහීම වැඩි උනා (ශ්‍රී ලංකාව මත්ක්වෙනවද ? ) මේ තත්වය නිසා 80% වෙනිස්වෙලා ජාතිකයන්  Nicolás Maduro  ව ජනාධිපති කමෙන් ඉවත් කිරීමට උවමනා උනා.

නමුත් සිදුවුනේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී නොවන විදි ක්‍රම වලින් බලය එකතුකිරීමට Nicolás Maduro  පෙලබිමයි.

එනම් 2015 දී  MUD නමැති සන්දානයක්   මගින් තුනෙන් දෙකක පාර්ලිමේන්තු බලයක් ලබනව, මේ අවස්ථාවේ    Maduro කරන්නේ රටේ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ විනිසුරන් කිපදෙන්ක් ඉවත් කර තම හෙන්චයියන් පත්කරගන්නවා (අයිත් ශ්‍රී ලංකාව මතක් උනා නේද ? )

2016 මාර්තු වල අධිකරණය නියෝගයක් දෙනවා අදාළ බලය ලත් සන්දානයේ බලය ඉවත් කිරීමට, සිදුවෙන්නේ මිනිසුන් පාරට බැසීමයි, මෙනිසා අදාළ අධිකරණ නියෝගය ආපසු හරවනවා දින කීපයකට පසු නමුත් හානිය වී අවසානයි, මොකද උද්ගෝෂණ නිසා 100 මිය ගිහින් විශාල පිරිසක් තුවාල ලබනවා.

ජන උද්ගෝෂණ නිසා 2017 ජූලි මාසයේ නව මැතිවරණයක්  Maduro පවත්වනවා නව පාලන අධිකාරියක් පත්කරගන්න, මේ මගින් ඔහු නව වියවස්තාවක් සම්මත කරගන්නවා, මෙමගින් සිදුවෙන්නේ Maduro  ට විරුද්ද කිසිම විපක්ෂයක් නැති මට්ටමක් නිර්මාණය කරගැනීමයි, මෙය සිදුකරන්නේ මහජනයාට අවස්තාව ලබාදෙන්නේ අදාළ ආයතනයට නියෝජිතයන් පත්කිරීමට පමණයි, මෙය ඇත්තෙන්ම ජනමත විචාරණයක් (ඔව් ජේ ආර් ලොක්කගේ  ලංකාවේ කලගෙඩි ලාම්පු සෙල්ලම වගේ තමයි ) 

මේ සිදුවීමටත් අතීතයක් තියනවා 1999 හියුගෝ චාවේස් නමැති ජනාධිපති මේ ක්‍රියාවලිය මුලපුරනවා, එනම් චාවේස් සිදුකරන්නේ ජනමත විචාරණයක් මගින් මහජන මතය විමසීමයි එහිදී ජනතාව කැමැත්ත ලබාදෙනවා ඉන්පසු නව වියවස්තා දායක මණ්ඩලයක් පත්කරගන්නවා, හියුගෝ චාවේස් ,  Maduro වගේ  කෙනෙක් නෙමෙයි ඔහු දුෂණය ට තදින්ම විරුද්ද බව කියනවා. ඔහු සමාජවාදී ප්‍රතිපත්ති මත මහජනයාට නොමිලේ සෞඛ්ය පහසුකම් ලබාදෙන සුබසාදනය බහුල කිරීම මගින් රට දියුණුවෙන් දියුණුවට ගියත් සියල්ල බොහෝ සේවාවන් ලබාදීමට හැකි වෙන්නේ ඔවුන්නේ එකම ආදායම් මාර්ගය වන බොර තෙල් අපනයනය මගිනුයි, යම් විදියකින් බොරතෙල් මිල වැටුනොත් රට වේගයෙන් පිරිහෙන බව ඔහු තේරුම් ගන්නේ නෑ 2004 දී අධික ලෙස තෙල් මිල වැඩි යුගයකදී ඔහු විශාල සමාජ සේවා ජාලයක් ඇතිකරනවා මෙනිසා රටේ දිලිදු බව 50% අඩුවෙනවා.

දැන් හියුගෝ චාවේස් ට බලයේ සිටීමට මේ සේවාවන් දිගින් දිගට අකණ්ඩව ලබාදීම කලයුතු වෙනවා, අපේ මහින්ද ලොක්ක කළා වගේ, ඔහු තම රටේ ඉතුරුම් පාවිච්චි කර දිගටම සේවය ලබාදෙනවා නමුත් චාවේස් ගේ මරණින් පසු 2014 දී ලෝක තෙල් මිල වැටීමත් සමග  බලය ලබන Maduro ට ආර්ථිකය තුලනය කිරීමට නොහැකි වීම නිසා උද්දමනය වේගයෙන් ඉහල යනවා.

චාවේස් වගේම Maduro  ත් කරන්නේ ගේම් ගණහ එක තමයි නමුත් චාවේස් අඩුගානේ දිළින්දන්ට යමක්  ලැබෙන ක්‍රමයක් සකසුවට Maduro  කරන්නේ තම මිතුරන්ට වාසි ලැබෙන අපේ මිල සුත්‍රය වැනි ක්‍රමයක් විනිමය පාලනයට යොදා ගැනීමයි (රනිල් හරියටම Maduro  වගේමයි ) මෙනිසා විනිමය වාසි ලබාගත හැකි පුද්ගලයන් කළු කඩයේ අධිමිලට විනිමය විකිණීමයි කරන්නේ.

මේ ක්‍රමය දිගින් දිගටම කිරීම අපහසුයි ඔහු යනවා නැවත මැතිවරණයකට විපක්ෂය මෙය වර්ජනය කරනවා, අවසානයේ වැඩි චන්දයෙන් ඔහු බලය ලබනවා නමුත් මහජනයා කැරලි ගසනවා මෙනිසා Maduro  උත්සාහ කරන්නේ ඔහුට වැඩි ජන බලයක් ඇතිබව පැවසීමටයි නමුත් අන්තර්ජාතික ව රටවල් මෙය හෙලා දකිනවා විතරක් නෙමෙයි Maduro  සහ ඔහුගේ පක්සිකයන්ට සම්බාදක පනවනවා.

Maduro  සිදුකරන්නේ රටේ නීතිපති ඉවත් කිරීමයි ඉන්පසු විපක්ෂයේ සාමජිකයන් අත්අඩංගුවට ගන්නවා අද වෙන විට රට විනාශයෙන් විනාශයට යමින් තියනවා.

ශ්‍රී ලාංකිකයන් වන අපි අපෙන් ම ඇසිය යුත්තේ අපි මේ මාර්ගයේ යන්නවද නැද්ද කියලයි.